De strijd duurt voort sinds het begin van de distillbeenaffaire
Het bewijsregime: het Hof van Cassatie oordeelt
Uit het arrest van de eerste burgerlijke kamer van het Hof van Cassatie van 19 juni 2019 (FS-P+B, nr. 18-10.380)
Diethylstilbestrol (DES) is een synthetisch difenol met zeer krachtige oestrogene eigenschappen.
Dit molecuul werd in 1938 in Groot-Brittannië gesynthetiseerd en in verschillende landen, waaronder Frankrijk, op de markt gebracht onder de naam Distilbene, of zelfs Stilboestrol, dat door artsen werd voorgeschreven om vrouwen te ‘helpen’ die herhaaldelijk een miskraam hadden gehad of die met vroeggeboorte werden bedreigd. .
Distilbene werd tussen 1955 en 1977 in Frankrijk toegediend en was de oorzaak van talrijke genitale afwijkingen, een hoog risico op baarmoederkanker en zelfs onvruchtbaarheid bij kinderen die in de baarmoeder werden blootgesteld.
Dit medicijn is voortgezet en zal nog drie generaties lang problemen blijven veroorzaken bij de ‘kinderen van distillbeen’.
In dit geval vertoonde mevrouw B. een misvorming in haar baarmoeder die verband hield met haar blootstelling in de baarmoeder aan distilbeen.
Deze laatste slaagde er echter in haar zwangerschap te voltooien na verschillende operaties aan haar baarmoeder, negen miskramen en twee in-vitrofertilisaties.
Mevrouw B. besloot toen de verantwoordelijkheid toe te wijzen en compensatie één van de producenten van dit molecuul, het bedrijf UCB Pharma, dat vervolgens het bedrijf Novartis santé famille beschuldigde, dat ook het betwiste product op de markt bracht.
Om dit te doen, beriep de eiseres zich op artikel 1240 van het Burgerlijk Wetboek (voorheen artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek), de basis van aansprakelijkheid wegens onrechtmatige daad, om gerechtelijke stappen te ondernemen en schadevergoeding te eisen.
Het aansprakelijkheidsregime voor producten met gebreken – gunstiger voor slachtoffers van producten met gebreken en dat ook farmaceutische producten omvat – dat voortvloeit uit wet nr. 98-389 van 19 mei 1998 betreffende producten met gebreken, en dat zelf voortvloeit uit de omzetting van Richtlijn 85/374/EEG van de Raad van 25 juli 1985 inzake de aansprakelijkheid voor producten met gebreken kon niet van toepassing zijn vanwege de datum waarop distillbeen op de markt werd gebracht.
Zo heeft het Hof van Beroep van Versailles bij vonnis van 23 november 2017 de verzoeken van mevrouw B. afgewezen op grond van het feit dat het bewijs van blootstelling aan distillbeen enerzijds en het bewijs van een causaal verband tussen de misvorming van haar baarmoeder en blootstelling in de baarmoeder aan distilbeen daarentegen werden niet met zekerheid gerapporteerd.
Ter motivering van zijn beslissing heeft het Hof van Beroep het volgende aangegeven:
“Zelfs als we bedenken dat deze elementen een begin van bewijs vormen, moeten ze worden bevestigd door andere aanwijzingen, ontleend aan de gepresenteerde pathologieën, die ernstige, concordante en nauwkeurige vermoedens kunnen vormen van zowel de blootstelling als de toerekenbaarheid van de schade hieraan, maar dat Om deze beslissende rol te kunnen vervullen, mogen de gepresenteerde pathologieën geen andere mogelijke oorzaak hebben dan blootstelling in de baarmoeder aan DES.”
Met andere woorden: om de zaak te winnen moest de eiseres het bewijs leveren van blootstelling in de baarmoeder aan DES, maar ook het bewijs van het oorzakelijk verband tussen de blootstelling in de baarmoeder en de schade die zij had geleden als gevolg van de misvorming van haar baarmoeder.
De rechters eisten ook dat de slachtoffers bewijs leverden dat de blootstelling aan distilbeen uniek was en exclusief enige blootstelling aan een ander middel.
Mevrouw B. heeft beroep aangetekend tegen het vonnis van het Hof van Beroep. Het Hof van Cassatie moest zich over deze zaak uitspreken en zijn standpunt met betrekking tot het in deze zaak toepasselijke bewijsregime verfijnen.
Ter herinnering: andere vrouwen, die soortgelijke aansprakelijkheidsacties waren gestart, hadden moeilijkheden ondervonden bij het verkrijgen van bewijs van blootstelling in utero aan DES, aangezien het enige mogelijke bewijs het overleggen van de documenten voor de rechtbank zou zijn geweest. .
Daarom heeft het Hof van Cassatie in eerdere zaken altijd een zekere flexibiliteit getoond.
Om het oorzakelijk verband vast te stellen waren de rechters van het Hooggerechtshof van mening dat blootstelling aan DES eenvoudigweg werd verondersteld (Civ. 1re, 24 september 2009, nr. 08-16.305 en 28 januari 2010, nr. 08-18.837), of vereist bewijs van blootstelling aan DES, zelfs als er sprake zou kunnen zijn van multifactoriële blootstelling (Civ. 1re, 24 september 2009, nr. 08-16.305 en 28 januari 2010, nr. 08 -18.837).
In deze zaak herhaalt het Hof van Cassatie in zijn arrest van 19 juni 2019 de beginselen die voortvloeien uit de bewijslast in kwesties van aansprakelijkheid uit onrechtmatige daad, maar gaat zelfs nog verder door zijn standpunt als volgt te verfijnen:
“Als niet wordt vastgesteld dat DES de enige mogelijke oorzaak is van de gepresenteerde pathologieën, kan het bewijs van blootstelling in de baarmoeder aan dit molecuul en vervolgens het bewijs van de toerekenbaarheid van de schade aan deze blootstelling op alle mogelijke manieren worden geleverd, en in het bijzonder door ernstige , nauwkeurige en consistente veronderstellingen, zonder dat kan worden geëist dat de pathologieën uitsluitend door deze blootstelling zijn veroorzaakt.
Als we deze verklaring lezen, zien we dat het Hof van Cassatie het Hof van Beroep bestraft, dat van de eiser het bewijs eiste dat blootstelling aan DES de enige oorzaak van de schade was.
Deze eis leidt uiteraard tot het mislukken van de acties van slachtoffers die geen met zekerheid bewijs kunnen leveren van de afwezigheid van multifactoriële blootstelling.
Het Hof van Cassatie veroordeelde uiteindelijk de rechters om de strijd van de slachtoffers van distilbeen te verlichten.
Als het standpunt van het Hof van Cassatie echter in de richting lijkt te gaan van de strijd van deze vrouwelijke slachtoffers van distilbeen als gevolg van blootstelling in de baarmoeder, betekent dit niet dat deze strijd definitief is gewonnen.
Voordat het Hof van Cassatie uitspraak doet, zal het bewijsstelsel eerst worden onderworpen aan de beoordeling van de rechters die al dan niet een schadevergoeding zullen toekennen voor aansprakelijkheidsvorderingen tegen de producent van distillbeen.
Zullen de rechters zich dan aansluiten bij het laatste standpunt van het Hof van Cassatie om niet langer bewijs te eisen van eenmalige blootstelling aan distilbeen?
Het blijft wachten op andere juridische acties en andere beslissingen om te zien hoe de uitspraak van 19 juni 2019 door de rechters ten gronde zal worden meegenomen bij de beoordeling van het bewijsregime voor geschillen met betrekking tot de blootstelling aan distillbeen.
Risico verbonden aan het gebruik van chemische stoffen, pesticiden of medicijnen. Het is raadzaam om goed geïnformeerd te zijn over het aansprakelijkheidsregime en het bewijs dat van toepassing is in het Franse recht en het Europese recht.
Master Zakine schreef een proefschrift over REACH-verbindingen .Ze heeft een masterdiploma privaatrecht en een DESS in Europees en internationaal recht. Ze is docent aan de Universiteit van Nice en advocaat bij Antibes en arbeidsrecht, onroerend goed en bouw.
